Standard rasy

wg WCF

Ciało: Kot duży do bardzo dużego, ma umięśnione, wydłużone i szerokie ciało. Sprawia ogólne wrażenie prostokątnego. Muskularna szyja jest średniej długości, klatka żebrowa jest szeroka. Średniej długości nogi są masywne i umięśnione. Łapy są duże, okrągłe i tufkowe. Ogon jest długi i powinien sięgać co najmniej do łopatek. Jest szeroki u podstawy, zwężający się i z lejącym się wykończeniem.

Głowa: Duża, masywna głowa o prostych konturach wydaje się kwadratowa. Kości policzkowe są wysoko osadzone. Nos jest średniej długości. Profil jest zakrzywiony. Kufa jest masywna, kwadratowa i wyraźnie zarysowana. Podbródek jest masywny i solidny, jest w jednej linii z górnymi wargami i nosem.

Uszy: Uszy są bardzo duże o szerokiej podstawie i zwężające się. Są prawie pionowe i wysoko osadzone. Odległość między uszami jest nie większa niż szerokość ucha. Wykończenie uszu rozciąga się poza ich zewnętrzną krawędź, pożądane są kępki uszne (kępki rysia).

Oczy: Oczy są duże, owalne, szeroko rozstawione i lekko skośne. Kolor oczu powinien być równomierny i odpowiadać kolorowi sierści. Niebieskie oczy są dozwolone tylko u zwierząt białych. Nieparzyste oczy są dozwolone tylko u zwierząt białych oraz u zwierząt z białymi częściami Bicolour, Harlequin i Van (01, 02, 03).

Futro: Z wyjątkiem kryzy, futro na głowie i ramionach jest krótkie i staje się wyraźnie dłuższe wzdłuż grzbietu i boków oraz na brzuchu. Gęsty podszerstek jest miękki i delikatny pod grubszą, twardą okrywę wierzchnią. Gęsta, luźno opadająca sierść wierzchnia jest wodoodporna i pokrywa grzbiet, boki i po całości wierzchołek ogona. Spodnia część ciała i tylna część tylnych nóg mają tylko podszerstek. Pożądane jest dłuższe umaszczenie na klatce piersiowej, pełna kryza nie jest wymagana.

Odmiany barwne: Kolory czekoladowy i cynamonowy, jak również ich rozcieńczenia (liliowy i płowy) nie są uznawane w żadnych kombinacjach (dwubarwne, trójbarwne, tabby). Wzór spiczasty również nie jest uznawany. Wszystkie inne kolory i wzory są uznawane. Dopuszczalna jest dowolna ilość bieli. Opis kolorów znajduje się w ogólnej liście kolorów.

Wady: Futro o ogólnej równomiernej długości.

Wady dyskwalifikujące: Drobna budowa ciała.

Punktacja:

Ciało – 35 punktów

Głowa – 30 punktów

Kolor oczu – 5 punktów

Struktura, kolor i wzór sierści – 25 punktów

Kondycja – 5 punktów

wg TICA

GRUPA RAS MAINE COON (MC/MCP)
Grupa Ras Maine Coon składa się z ras Maine Coon (MC) oraz Maine Coon Polidaktyl (MCP).

Punktacja:
GŁOWA 40 punktów
Kształt 8
Oczy 5
Uszy 10
Kufa i broda 10
Profil 7


CIAŁO 35 punktów
Tors 10
Łapy i stopy 3
Ogon 5
Kościec 7
Muskulatura 10


FUTRO 25 punktów
Długość 10
Tekstura 5
Kolor 5
Wzór 5


KATEGORIA: kolory tradycyjne
GRUPY: wszystkie
KOLORY: wszystkie
DOZWOLONE OUTCROSSY: brak
Ogólne zbalansowanie i proporcje są bardzo istotne u Maine Coonów i żadna cecha nie powinna przyciągać oka silniej, niż pozostałe.


GŁOWA:
Kształt: Szeroki, zmodyfikowany klin. Wielkość proporcjonalna do ciała. Odrobinę dłuższa niż szersza. Wyraźne odcięcie kufy od głowy jest widoczne pod wydatnymi polikami.
Oczy: Duże, lekko owalne, wydają się okrągłe, gdy są szeroko otwarte. Zewnętrzny kącik oka wskazuje na zewnętrzną krawędź podstawy ucha. Szeroko rozstawione. Kolor: dowolny odcień zieleni i/lub złota. Brak związku z kolorem futra. Niebieskie i różnokolorowe oczy dozwolone u kotów białych oraz z bielą.
Uszy: Duże, szerokie u podstawy, zewnętrzna krawędź podstawy odrobinę cofnięta w stosunku do wewnętrznej. Zewnętrzna krawędź podstawy położona tuż nad linią łącząca górne krawędzie oczu. Zewnętrzne krawędzie uszu rozchylone bardzo lekko na boki, położenie uszu nie powinno przekraczać położenia wskazówek godziny jedenastej i pierwszej. Położone dość wysoko na głowie, odstęp pomiędzy wewnętrznymi krawędziami podstawy ucha nie powinien przekraczać szerokości podstawy jednego ucha. Wyższe niż szerokość u podstawy, ale nadal zbalansowane z długością głowy. Łagodnie szpiczaste uszy wydają się wyższe dzięki tufkom. Włosy wewnątrz ucha wystają poza obrys ucha.

Broda: szeroka i wystarczająco głęboka, aby uzupełniać kwadratowy wygląd kufy. Mocna, na jednej linii z górną wargą.
Kufa: kwadratowa.
Profil: delikatnie zaokrąglone czoło. Delikatna wklęsła linia grzbietu nosa przechodzi w prosty nos. Maleńki garbik na nosie dozwolony u kociąt.


CIAŁO:
Tors: Duży, długi, pokaźny, prostokątny, równej szerokości od ramion do bioder. Szeroka klatka piersiowa. Równa linia grzbietu. Kotki mogą być zauważalnie mniejsze niż kocury.
Kościec: pokaźny.
Muskulatura: pokaźna, potężna.
Łapy: średniej długości, powinny tworzyć prostokąt z torsem.
Stopy:
MC: Duże, okrągłe, z wydatnymi tufkami.
MCP: Duże, z wydatnymi tufkami. Dodatkowe palce dozwolone w przednich lub tylnych łapach, albo we wszystkich. Łapy mogą mieć kształt placka lub rękawiczki jednopalczastej. Preferowany symetryczny wygląd. Maksymalna liczba paluchów w stopie to siedem.
Ogon: Co najmniej tak długi, jak ciało. Szeroki u podstawy i zwężający się ku końcowi, z pełnym, lejącym się włosem.


FUTRO:
Długość: Nierówne; krótsze na ramionach, stopniowo wydłużające się ku tyłowi i w dół ciała. Długie, pełne, kudłate futro na brzuchu i portkach. Futro na ogonie długie, pełne, lejące. Kryza rozwija się z wiekiem.
Tekstura: Futro na każdą pogodę. Nieznaczny podszerstek daje objętość, ale futro nadal gładko opada. Nie jest wełniste.
Kolor: koty z bielą muszą mieć biel na wszystkich czterech stopach.

OGÓLNY OPIS:
Maine Coon to rdzenny kot długowłosy Ameryki Północnej. Rasa, ze swoim przyjaznym charakterem, wykształciła się dzięki procesowi naturalnej selekcji, w którym tylko najlepiej przystosowane osobniki przeżywały. Należy pamiętać, że Maine Coony rozwinęły się jako „koty pracujące”, zdolne do przeżycia w nieprzyjaznym, leśnym terenie i w bardzo ciężkich warunkach pogodowych. Maine Coony to rasa dużych kotów z dużymi uszami, szeroką klatką piersiową, silnym kośćcem, długim, umięśnionym, prostokątnym ciałem, długim, zwiewnym ogonem i dużymi łapami z tufkami.

CECHY DOZWOLONE:
Standard preferuje kocura. Należy ZAWSZE pozwolić na zdecydowaną różnicę wielkości ciała kocura i kotki. Typ nie może ustąpić przed rozmiarem. Rasa jest wolno dojrzewająca. Należy zezwolić na węższe położenie uszu u kociąt i szersze położenie uszu u dojrzałych kocurów. Polidaktylizm to cecha z różnorodną ekspresją i może się objawić zarówno jednym dodatkowym pazurem jak i wieloma dodatkowymi paluchami. Każdy rodzaj polidaktylizmu jest akceptowalny i nie należy preferować większej liczby dodatkowych paluchów. Stopy w kształcie rękawiczki jednopalczastej mogą sprawiać wrażenie odstającego palucha.

CECHY NIEPOŻĄDANE:
Oczy: skośne, migdałowe, spłaszczona górna powieka.
Uszy: położone bardzo blisko, położone zupełnie pionowo. Wąskie u podstawy. Szeroko położone, wykręcone na boki.
Broda: słaba lub cofnięta, wąska, brak głębi.
Kufa: mocno uwydatnione pufki.
Profil: prosty, rzymski, z wyraźnym garbem.
Tors: wąski.
Ogon: krótki.
Stopy: paluchy niedotykające podłoża.
Futro: brak podszerstka, brak kudłatego brzucha. Równa długość futra na całym ciele.
Kolor: ewidentne lokety.

wg FIFe

FIFe zalicza koty maine coon do 2 kategorii.

Wielkość: Maine coony są dużymi kotami.

Głowa: Średniej wielkości o kwadratowym zarysie. Profil z lekko zaznaczonym stopem. Czoło łagodnie zakrzywione. Kości policzkowe mocne i dość wysoko umiejscowione. Twarz i nos średniej długości z kwadratowym zarysem kufy. Wyraźne przejście między kufą a kośćmi policzkowymi i twarzą. Broda mocna na linii z lustrem nosa.

Uszy: Duże i szerokie u podstawy i lekko spiczaste na końcach. Pożądane rysie kępki włosów na czubkach. Kępki włosów wewnątrz uszu powinny wystawać poza zewnętrzne krawędzie uszu. Osadzone wysoko na głowie. Dość blisko siebie. Rozstaw uszu powinien równać się szerokości podstawy jednego ucha. U starszych kotów może się zwiększać.

Oczy: Duże i szeroko rozstawione. Lekko owalne, ale nie w kształcie migdałów. Lekko zaokrąglone, gdy są szeroko otwarte. Ustawione lekko ukośnie w kierunku zewnętrznej krawędzi ucha. Każdy kolor jest dopuszczalny.
Nie ma związku między umaszczeniem a kolorem oczu. Preferowana barwa czysta i wyraźna.

Szyja: Kocury mają bardzo silnie umięśnione szyje.

Ciało: Długie i o mocnych kościach. Muskularne, o szerokiej klatce piersiowej. Wszystkie części ciała proporcjonalne, razem nadające kotu prostokątny zarys.

Nogi: Mocne, średniej długości, razem z ciałem tworzą prostokąt. Łapy duże, mocne, okrągłe i mocno owłosione między palcami.

Ogon: Sięgający łopatek. O grubej podstawie, zwężający się ku wierzchołkowi. Mocno owłosiony. Sierść na ogonie długa i zwiewna.

Okrywa włosowa: Okrywa włosowa odporna na warunki atmosferyczne. Gęsta. Krótsza na głowie, łopatkach i kończynach, dłuższa na szyi, grzbiecie,bokach ciała, brzuchu i tzw. portkach. O jedwabistej strukturze, płynnie spływająca z ciała. Podszerstek dobrze wykształcony, miękki. Wszystkie umaszczenia dozwolone, z wyjątkiem umaszczeń point oraz kolorów: czekoladowego, liliowego, cynamonowego i płowego.

Uwagi do standardu: Budowa ciała jest ważniejsza od koloru futra. Rasa wolno dojrzewa. Dorosłe samce mają zwykle większe i szersze głowy i są większe od kotek. Długość okrywy włosowej i gęstość podszycia zmieniają się z porami roku.

Punktacja:

Głowa

Kształt głowy, kształt nosa, policzków i pyszczka, szczęki i zębów, czoło, broda

25

Kształt i położenie uszu.

10

Kształt i rozstawienie oczu

5

Korpus

Kształt, wielkość, struktura kostna, nogi, kształt łap.

25

Kształt i długość ogona

10

Futro

Struktura i jakość futra

10

Długość

5

Kolor i rysunek

5

Kondycja

Ogólna kondycja kota.

5

Ogółem

100

Możliwość komentowania została wyłączona.